ถ้าคนที่คุณรักกำลังจะจากไปคุณจะทำอย่างไร

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง ย่าเป็นมะเร็งปอดหลังจากที่หายจากวัณโรค  ตอนเด็กๆยายเป็นคนเลี้ยงมาจนกระทั่งเริ่มรู้ความก็คงประมาณป.3-4 มั้ง ย่าก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันจนกระทั่งย้ายออกมาทำงานก็ไม่ค่อยได้กลับไปอีก ก่อนหน้านี้ก็มาเรียนที่กรุงเทพ 10 กว่าปีแล้วมั้งตั้งแต่ออกมาเรียนไม่ค่อยได้อยู่บ้านถึงอยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ ใกล้ชิดย่า จริงๆ็คงเป็นทุกคนพอเริ่มวัยรุ่นด้วยการที่พ่อกะแม่ต้องทำงานไม่ค่อยได้อยู่ บ้าน ดังนั้นที่บ้านจึงมีย่าอยู่ แต่เราวัยรุ่นก็ไปกับเพื่อนเสมอๆ คุยกันไม่เยอะ แต่เราไม่ทะเลาะกับย่าหรือเคยทำตัวงี่เง่าเลย ย่าก็ใจดีเสมอมา จนมาเมื่อ 2-3ปีก่อนย่าเป็นวัณโรค ย่ากังวลและซูบผอมไปมาก ทุกครั้งที่กลับซึ่งตั้งใจไว้ว่าจะกลับบ้านให้บ่อยขึ้นไปคุยกะย่านิดหน่อยก็ ยังดี แต่ก็ไม่ได้ทำดังที่ตั้งใจไว้ แต่เจอย่าทุกครั้งย่าก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ย่ามีกำลังใจที่ดีนะจากเคยวิตกก็กลับมาดีขึ้นจนเกือบเป็นย่าคนเดิมหลังจาก ที่กลับบ้านล่าสุดประมาณ 2 อาทิตย์มาแล้ว ก็ถามย่าว่าเป็นไงบ้างหายดีแล้วหรอดูย่าแข็งแรงขึ้นเยอะเลยนะ  ย่าก็ตอบว่าก็ดีขึ้นแล้วคงจะหายแล้วหมอนัดไปตรวจดูอีกที เราก็สบายใจ เบาใจไปเยอะ
     วันนี้น้องโทรมาแต่เราไม่ได้รับเมื่อโทรกลับไปก็พบข่าวร้าย ย่าเป็นมะเร็งปอด เป็นได้ประมาณ 6 เดือนแล้ว น้องบอกว่าหมอบอกไม่ควรรักษาแล้วเนื่องจากแกอายุมาก 80 แล้วมั้ง ครั้นจะทำคีโมก็คงจะรับไม่ไหวจะผ่าตัดก็ไม่ไหวอีก เราก็ไม่ใช่คนที่วิเคราะห์ได้ แต่หมอควรพูดแบบนี้หรอ พึ่งจะ 6 เดือนเองนะมันต้องมีวิธีน่า 30 บาทรักษาได้ไหมนะ แต่เท่าที่รู้พ่อกับอา อาจะคุยกันเรื่องนี้ว่าจะไม่รักษาและไม่บอกย่าด้วย เราก็เข้าใจอ่ะนะหมอก็บอกแล้ว แต่การเยื้อไว้ให้นานที่สุดก็น่าจะดีกว่านะ โอเคเราไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น แต่ถ้ารักาษาฟรีได้เราก็ควรจะทำนะ ใจจริงอยากยื้อไว้เพราะย่าก็คงไม่อยากตายหรอกนะ แต่ถ้าย่ารู้ย่าคง.........  อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดนะ ความตายมันก็ต้องมาหาเราสักวันนั่นแหละ แต่เราอยากให้คนที่เรารักจากไปอย่างนั้นหรอ จากไปง่ายๆ แบบที่เราต้องพยายามทำอะไรนอกจากทำใจอย่างนั้น หรอ
    วันนี้รับไม่ไหวจริงๆ ไม่เคยคิดถึงคนใกล้ชิดกันว่าเมื่อวันที่เค้าจากไปเราจะเป็นอย่างไร ไม่เคยคิดเลยจนกระทั่งวันนี้ ถ้ามีใครจากไปอย่างกระทันหัน เราจะเป็นอย่างไรนะ

Updat:ล่าสุด ย่ายังแข็งแรงดีดีใจที่สุดเลย